கோடைகால நினைவுகள்: அன்றும் இன்றும்

கோடைக்காலம் வந்துவிட்டாலே அது ஒரு தனி மகிழ்ச்சிதான். குறிப்பாக, பள்ளி மாணவர்களுக்கு அந்த உற்சாகம் வார்த்தைகளில் வடிக்க முடியாதது. அந்தக் காலத்து கோடைகால நினைவுகள்தான் எத்தனை எத்தனை! வெயிலின் தாக்கம் இருந்தாலும் அதையும் மீறி விளையாடிய நினைவுகள் காலத்தால் அழியாதவை. ஆனால், அன்றைய கோடைகாலமும் இன்றைய கோடைகாலமும் பல மாறுதல்களை உள்ளடக்கியதாகி விட்டன.

ஐஸ் வண்டியின் இன்னிசை

தெருவோரக் கடைகளில் காத்திருந்து ஐஸ் வாங்கிச் சாப்பிட்ட அனுபவம் இன்றைய குழந்தைகளுக்குக் கிடைக்குமா என்பது சந்தேகம்தான்! தெருவுக்குத் தெரு ஒலிக்கும் ஐஸ் வண்டியின் இனிய மணி ஓசையைக் கேட்டாலே, வீட்டில் இருந்து குழந்தைகள் ஓடிவந்துவிடுவார்கள். ஆவலோடு காசு கொடுத்து, வண்ண வண்ண ஐஸ்களை வாயில் திணித்து, இனிப்பின் சுகத்தில் மயங்குவார்கள். ஒரு ஐஸ் விலை வெறும் ஒரு ரூபாயோ அதற்கும் குறைவோதான்.

தாத்தா பாட்டி கதைகள்

மின்விசிறி வராத காலத்தில், மாடி மொட்டை மாடியில் பாயை விரித்துப் படுத்துக் கொண்டு தாத்தா, பாட்டிகளிடம் கதைகள் கேட்பது தினசரி வழக்கம். விண்மீன்கள் மின்ன, நிலவின் அழகில் சொக்கிப்போய், குட்டி குட்டித் தூக்கம் வர கதையின் நடுவில் கண்ணயர்ந்து விழுவோம். சில சமயம் பாட்டியே பாட்டுப் பாடிக் கொண்டே நம்மைத் தூங்க வைப்பார்கள். 'ராஜா, ராணி...', 'தூங்காதே தம்பி தூங்காதே...' என்று தொடங்கும் பாடல்கள் இரவு உறக்கத்திற்குத் தாலாட்டாய் இருக்கும்.

மாவடு, தண்ணீர் விளையாட்டு

மண் வீடுகள் நிறைந்த அந்தக் காலத்தில், உச்சி வெயிலின் போது திண்ணையிலும் வீட்டு முற்றத்திலும் தண்ணீர் தெளித்து விடுவார்கள். அதன்மீது மாவடு (மாக்கோலம்) போடுவது பெரியவர்கள் வேலை. நாம் செய்வதெல்லாம், அந்த ஈரமான இடத்தில் வழுக்கி விளையாடுவதுதான். கால் தவறி விழுந்தாலும், மண்ணும் தண்ணீருமாய் இருப்பதால் பெரிய அளவில் காயம் ஏற்படாது. விளையாடி முடித்த பின்பு அம்மாவிடம் நல்ல திட்டு வாங்கிக் கொண்டு குளிப்பது தனி சுகம்!

மாங்காய், கொய்யா, நுங்கு

மாங்காய், கொய்யா, பலா என கோடைக்காலத்தில் பழங்களின் விருந்தே காத்திருக்கும். தெருவோரங்களில் விற்கப்படும் நுங்கு வெயிலுக்கு இதமளிக்கும் பானம். கத்தியால் மேல் பகுதியை சீவி, உறிஞ்சி உறிஞ்சி நுங்கு சாப்பிடும் அலாதி சுவையோ சுவை. உதிரி மாங்காய்களைப் பறித்து உப்பு, மிளகாய் தூள் தடவி கடித்துச் சாப்பிடுவது ஒரு தனி அனுபவம்.

ஊர்க்குளங்களில் நீச்சல்

இப்போதெல்லாம் நீச்சல் கற்றுக்கொள்ள குளோரின் கலந்த நீச்சல் குளங்கள் இருக்கின்றன. ஆனால் அன்றோ, ஊர்க்குளங்கள்தான் நீச்சல் பயிற்சி மையங்கள். தண்ணீர் ஆழம் எவ்வளவு, எங்கு சுழல் இருக்கிறது போன்ற ஆபத்துகளை உள்ளூர்க்காரர்கள் சொல்லி வைப்பார்கள். படிக்கட்டு வசதியுள்ள குளத்தின் ஓரங்களில் பிடித்துக் கொண்டே நீச்சல் பழகுவோம். தெப்பம் கட்டி ஆழமான இடங்களுக்குச் சென்று மீன் பிடித்து விளையாடியது எல்லாம் தனி அனுபவங்கள்.

இன்றைய கோடைகாலம்

இன்றைக்கு குளங்கள் குறைந்துவிட்டன. வீடுகளில் ஏசியும், குளிர்பதனப் பெட்டியும் இயல்பாகிவிட்டன. குழந்தைகள் வெளியே சென்று விளையாடுவது அரிதாகி வருகிறது. உடல் உழைப்பு என்பது பெரும்பாலான நகர்ப்புறக் குழந்தைகளுக்கு சொகுசு வாழ்க்கையாகிவிட்டது. கணினி விளையாட்டுகளும் கைபேசி கேளிக்கைகளுமே அவர்கள் பொழுதுபோக்கு.

மாற்றம் ஒன்றே மாறாதது

காலமும் இடமும் மாறினாலும், கோடைகாலம் தன்னுடைய சுவாரஸ்யங்களைக் குறைத்துக் கொள்வதில்லை. பழைய நினைவுகளை நெஞ்சில் தேக்கியபடி, புதிய அனுபவத்தைச் சேகரித்துக் கொள்ளத்தான் வேண்டும். அதற்கு, நம் பார்வையிலும் செயல்பாட்டிலும் சிறு மாற்றங்கள் அவசியம் என்பதை நினைவில் கொள்வோம்.