சோகத்தில் கணவன் மனைவி பற்றி தமிழில் கூறப்படும் மேற்கோள்கள்

கணவன் மனைவி உறவு என்பது வாழ்வின் அடித்தளம். இன்ப துன்பங்களை பகிர்ந்து கொள்ளும் இந்த உறவில் இன்பத்தை விட, துன்பத்தை வெளிப்படுத்தும் வகையில் பல கவிதைகள் தமிழ் இலக்கியத்தில் காணப்படுகின்றன. இக்கட்டுரையில், கணவன் மனைவி உறவில் ஏற்படும் வருத்தத்தையும், விரிசலையும் வெளிப்படுத்தும் சில சோகமான தமிழ் கவிதைகளை காண்போம்.

பிரிவின் வேதனை

பிரிவு என்பது காதலுக்கும், கணவன் மனைவி உறவிற்கும் எதிரானது. கணவன் போர்க்களத்திற்கு செல்லும் போது மனைவி படும் துயரத்தை, "ஆயிரம் வில் கொண்டு தொடுப்பினும் ஆறாத வடு" என்று நற்றணை (குறுந்தொகை - 3) பாடல் வருணிக்கிறது. கணவனை பிரிந்திருக்கும் மனைவியின் கண்ணீர், "மலர்ந்த குவளை கண்ணீர் போல்" துளிர்க்கிறது என்கிறார் ஔவையார் (குறுந்தொகை - 21). கணவனின் பிரிவு தரும் துன்பத்தை, "பனித்துளி விழும் பனிமலர் போல்" என்று ஒப்பிடுகிறார் பெருஞ்சித்திரனார் (குறுந்தொகை - 36).

புரிதலின்மை

கணவன் மனைவி இடையே புரிந்துணர்வு இல்லாத போது ஏற்படும் வருத்தத்தையும் பல பாடல்கள் பேசுகின்றன. "கூந்தல் நனைந்தும் குளித்தல் அரிது" என்கிறார் கபிலர் (குறுந்தொகை - 38). மனம் ஒன்றாத போது, குளித்தாலும் மனக்குளிர்ச்சி கிடைப்பதில்லை என்பது இதன் பொருள். கணவன் தன்னை புரிந்து கொள்ளவில்லை என்ற வருத்தத்தை, "நெஞ்சம் உடைந்து கெடக் கிடக்க நீயோ இன்சொல் கூறுதல்" என்று குறுந்தொகை (பாடல் எண் - 28) பாடல் உருக்கமாக சொல்கிறது.

காதல் மறைந்து போதல்

காலப்போக்கில் கணவன் மனைவி இடையே காதல் மறைந்து போவதையும் சில பாடல்கள் பேசுகின்றன. "பூத்த பொன் வள்ளி போல" இருந்த மனைவி, காலப்போக்கில் "வாடிய செங்கழுநீர் போல்" ஆகிவிட்டாள் என்கிறார் பெருஞ்சித்திரனார் (குறுந்தொகை - 37). காதல் மறைந்து உறவு வறண்டு போய்விட்டதை இப்பாடல் உணர்த்துகிறது.

சமூக கட்டுப்பாடுகளின் தாக்கம்

சமூக கட்டுப்பாடுகள் கணவன் மனைவி உறவில் விரிசலை ஏற்படுத்தும் என்பதையும் சில பாடல்கள் சுட்டிக் காட்டுகின்றன. கணவன் வேறு பெண்ணுடன் பழக வேண்டிய சூழ்நிலையை, "தன் மனைவி அழகை மறந்து, பிற பெண்ணின் குறைகளை ரசிக்கும் ஆண் மகன்" என்று பெருஞ்சித்திரனார் குறுந்தொகை (பாடல் எண் - 35) இல் கண்டிக்கிறார். மனைவியின் உணர்வுகளை மதிக்காத கணவனை சமூக கட்டமைப்பு உருவாக்குகிறது என்ற கருத்தை இப்பாடல் முன்வைக்கிறது.