Pain Tamil Quotes வாழ்க்கையில் வளர்ச்சியடைய பல வலிகளை பொறுத்துதான் ஆகவேண்டும்....

Pain Tamil Quotes

வலி என்பது ஒரு உலகளாவிய மனித அனுபவம். அது உடல், உணர்ச்சி அல்லது இரண்டும் இருக்கலாம். தமிழ் இலக்கியம் வலியைப் பற்றிய மேற்கோள்களால் நிறைந்துள்ளது, மக்கள் அனுபவித்த மற்றும் அதைச் சமாளித்த பல்வேறு வழிகளை பிரதிபலிக்கிறது.

வலியைப் பற்றிய ஒரு பிரபலமான தமிழ் மேற்கோள் "வலியே வாழ்க்கை" , அதாவது "வாழ்க்கை வலி." இந்த மேற்கோள் வலி என்பது வாழ்க்கையின் தவிர்க்க முடியாத பகுதி என்ற நம்பிக்கையை பிரதிபலிக்கிறது. மற்றொரு மேற்கோள் "துன்பத்திலும் சந்தோஷம் இருக்கிறது அதாவது "வலியிலும் மகிழ்ச்சி இருக்கிறது." இந்த மேற்கோள் வலி வளர்ச்சி மற்றும் மாற்றத்திற்கு ஒரு ஊக்கியாக இருக்கும் என்று கூறுகிறது.

தமிழ் இலக்கியங்களும் வலிகளை வென்ற கதாபாத்திரங்களுக்கு பல உதாரணங்களை வழங்குகின்றன. சிலப்பதிகாரம் காவியத்தின் நாயகி கண்ணகி அப்படிப்பட்ட ஒரு பாத்திரம். கண்ணகி மீது திருட்டு குற்றச்சாட்டை சுமத்தி அவள் கணவன் கொல்லப்படுகிறான். தன் துக்கத்தையும் வலியையும் பொருட்படுத்தாமல், கண்ணகி நீதியை நாடுகிறாள், இறுதியில் தன் கணவனின் மரணத்திற்கு காரணமான ஊழல் மன்னனை வீழ்த்துகிறாள்.

மேற்கோள்கள்:

"நெருப்பில் புடம்போட்டாலும், நெஞ்சம் குளிர்ந்திருக்க வேண்டும்" "உடல் தீப்பற்றி எரிந்தாலும் உள்ளம் குளிர்ச்சியாக இருக்க வேண்டும்." - இந்த மேற்கோள் வலியை எதிர்கொள்ளும் உள் வலிமை மற்றும் பின்னடைவின் முக்கியத்துவத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறது.

"வடுக்கள் நினைவுகளைச் சுமக்கின்றன, காயங்கள் ஆறும்" - "வடுக்கள் நினைவுகளைச் சுமக்கின்றன, காயங்கள் குணமாகும்." - இந்த மேற்கோள் வலியின் நீடித்த தாக்கத்தை ஒப்புக்கொள்கிறது, அதே நேரத்தில் மீட்புக்கான நம்பிக்கையை அளிக்கிறது.

"மழைக்குப் பின் வெயில், துன்பத்திற்குப் பின் சுகம்- இந்த மேற்கோள் துன்பம் நிரந்தரமானது அல்ல என்பதை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது மற்றும் பிரகாசமான நாட்கள் முன்னால் உள்ளன.

பாலகுமாரனின் படைப்புகளிலிருந்து சில பகுதிகள்:

"அவன் நெஞ்சம் காயங்களின் சுடுகாடு..." - இந்த வரி உணர்ச்சி வலியின் ஆழத்தை வெளிப்படுத்துவதற்கு சக்திவாய்ந்த உருவகத்தைப் பயன்படுத்துகிறது.

"வேதனை எனும் நெருப்பில் வாழ்க்கை சுடப்பட்டுக்கொண்டே இருக்கிறது" "வாழ்க்கை வலியின் நெருப்பில் எரிகிறது." - இந்த மேற்கோள் துன்பத்தின் இருத்தலியல் தன்மையை ஆராய்வதை பிரதிபலிக்கிறது.

"காயங்கள் எழுதும் கவிதைகள் அவை" - "காயங்கள் அவர்கள் எழுதும் கவிதைகள்." - இந்த வரி வலி படைப்பாற்றல் மற்றும் சுய வெளிப்பாட்டின் ஆதாரமாக இருக்கும் என்று அறிவுறுத்துகிறது.

அறிவுறுத்தல்கள்:

வலியை அனுபவிக்கும் ஒருவருக்கு நீங்கள் ஒரு கடிதம் எழுதுகிறீர்கள் என்று கற்பனை செய்து பாருங்கள். நீங்கள் என்ன ஆறுதல் மற்றும் ஞான வார்த்தைகளை வழங்குவீர்கள்?

உங்கள் சொந்த வாழ்க்கையில் அல்லது உங்களுக்குத் தெரிந்த ஒருவரின் வாழ்க்கையில் வலியின் ஒரு குறிப்பிட்ட நிகழ்வை ஆராயுங்கள். அதை எப்படி சமாளித்தார்கள்? அவர்கள் என்ன கற்றுக்கொண்டார்கள்?

உங்கள் எழுத்தில் வலிக்கான உருவகத்தை உருவாக்க நெருப்பு, காயங்கள் அல்லது மழையின் படத்தைப் பயன்படுத்தவும்.

இரண்டு கதாபாத்திரங்களுக்கு இடையே ஒரு உரையாடலை எழுதுங்கள், அவர்களில் ஒருவர் வலியில் இருக்கும் மற்றவரை ஆறுதல்படுத்த முயற்சிக்கிறார்.

காயங்களின் காவியம்

அந்தி மயங்கிய வானம், கருங்கல் பாறைகளின் வெடிப்புகளைப் போல சிவந்து மின்னியது. மாநகரின் ஒலிகள் மெல்ல மெல்ல அடங்க, அமைதியின் கூடாரம் விரிந்தது. ஆனால், ராஜாவின் இதயத்தில் அமைதி என்பது அந்நியச் சொல். அவன் மனம், காயங்களின் காவியத்தை ஓதிக் கொண்டிருந்தது.

ஒவ்வொரு வடுவும், அவன் கடந்து வந்த வாழ்க்கைப் போரின் சான்று. சிறு வயதில் தந்தையை இழந்த வடு, காதலில் ஏமாற்றப்பட்ட வடு, நண்பர்களால் துரோகிக்கப்பட்ட வடு... ஒவ்வொன்றும் அவனை வதைத்தாலும், ஒரு வீரனின் பதக்கங்களைப் போல அவனை வலுப்படுத்தியது.

அவன் ஒரு எழுத்தாளன். அவன் வார்த்தைகளில் வலுவான உணர்ச்சிகள் கொந்தளித்தன. அவன் எழுதிய கதைகள், வாழ்க்கையின் கசப்பையும் இனிமையையும் வெளிப்படுத்தின. ஆனால், அவன் வாழ்க்கையில் இன்பத்தை விட துன்பமே அதிகம் இருந்தது.

அன்று மாலை, அவன் பழைய புகைப்படங்களைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். ஒரு படத்தில், அவன் கல்லூரி நண்பர்களுடன் சிரித்துக் கொண்டிருந்தான். அவர்கள் எல்லோரும் கனவுகளையும், நம்பிக்கைகளையும் பகிர்ந்து கொண்டனர். இன்று, அவர்கள் பல்வேறு பாதைகளில் சென்றுவிட்டனர். சிலர் வெற்றி பெற்றனர், சிலர் தோல்வியடைந்தனர். ஆனால், அவர்களின் நட்பு ஒரு கனவாகவே மாறிவிட்டது.

புகைப்படத்தை மார்புடன் அணைத்துக் கொண்டு, அவன் கண்ணீர் விட்டான். அந்தக் கண்ணீர், இழப்புகளுக்கான அஞ்சலியும், கடந்த காலத்தின் ஏக்கமும் கலந்தது. ஆனால், அந்த கண்ணீர் அவனை சுத்தப்படுத்தியது. அது அவனுடைய உள்ளத்தை கழுவி, புதிய படைப்புகளை உருவாக்க அவனுக்கு புத்துணர்ச்சி அளித்தது.

மறுநாள் காலை, அவன் எழுத்துக்களில் ஒரு புதிய தெளிவு தெரிந்தது. அவன் வார்த்தைகள் முன்பு இருந்ததை விட கூர்மையாக இருந்தன. அவன் கதைகள் உண்மையான வாழ்க்கையின் கசப்பையும் இனிமையையும் துணிச்சலாகச் சித்தரித்தன. அவன் எழுத்தில், வலுவான மனிதர்கள் தங்கள் காயங்களுடன் போராடி வென்றனர். அவர்கள் துன்பத்தை ஒரு பாடமாக எடுத்துக் கொண்டு, மீண்டும் எழுந்து நிற்கின்றனர்.

ராஜாவின் கதைகள் மக்களைத் தொட்டன. அவருடைய வார்த்தைகளில் தங்களைப் பார்த்தனர். அவர்கள் துன்பங்களை அனுபவித்திருந்தால், அவர்கள் தனியாக இல்லை என்பதை அறிந்தனர். அவர்கள் வலுவாக இருக்க முடியும், வெற்றி பெற முடியும் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது.

ராஜா ஒரு சிறந்த எழுத்தாளனாக மட்டுமல்ல, மக்களின் குரலாகவும் ஆனார். அவன் அவர்களின் கதைகளைச் சொன்னான், அவர்களின் வலியையும், பலவீனத்தையும் வெளிப்படுத்தினான். அவன் அவர்களுக்கு நம்பிக்கை அளித்தான், அவர்களை ஊக்குவித்தான்.

ஒரு நாள், அவன் ஒரு விருது விழாவில் பேசினான். அவன் தனது கதைகளின் பின்னணியில் இருந்த வலிகளைப் பற்றிப் பேசினான்..அவன் தன் வலிகளை மறைத்து வைக்கவில்லை. அவற்றை வெளிப்படையாகப் பேசினான். "இந்த வடுக்கள் என்னை வலுப்படுத்தியது," என்றான். "அவை எனக்கு கதைகளைச் சொல்ல கற்றுக் கொடுத்தன. உலகின் உண்மையான முகத்தைக் காட்டின."

கூட்டம் அமைதியாகக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தது. அவர்கள் அவனுடைய வார்த்தைகளில் உண்மையைக் கண்டார்கள். அவர்களும் தங்கள் சொந்த வலிகளுடன் போராடிக்கொண்டிருந்தனர். ராஜாவின் வார்த்தைகள் அவர்களுக்கு ஒரு ஆறுதல், ஒரு ஊக்கம்.

விருது விழாவிற்கு, ராஜாவிடம் பலர் வந்து பேசினார்கள். அவர்கள் தங்கள் கதைகளை அவனிடம் பகிர்ந்து கொண்டார்கள். அவர்களுடைய துன்பங்கள், இழப்புகள், வெற்றிகள்... அவன் அனைத்தையும் கவனமாகக் கேட்டான். அவர்களுடைய அனுபவங்கள் அவனுடைய படைப்புகளுக்கு புதிய உத்வேகம் அளித்தன.

அவன் எழுதிய புத்தகங்கள் மக்களிடையே பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றன. அவன் கதைகளில் தங்களைப் பார்த்த மக்கள், தங்களுடைய வலிகளை ஏற்றுக்கொள்ளவும், அதை மீறி முன்னேறவும் கற்றுக் கொண்டார்கள். ராஜா ஒரு முன்னோடியாக, ஒரு வழிகாட்டியாக ஆனான்.

ஆனால், அவனுடைய வெற்றி அவனை மாற்றவில்லை. அவன் இன்று தனது பழைய வீட்டிலேயே இருந்தான். அவன் இன்னும் அதே சாப்பாட்டுக்கடைகளில் சாப்பிட்டான். அவன் இன்னும் மக்களுடனேயே பழகினான். அவன் தன்னை ஒரு சாதாரண மனிதனாகவே கருதினான்.

ஒரு நாள், ஒரு இளம் எழுத்தாளன் அவனிடம் வந்தான். அவன் ராஜாவின் எழுத்தால் பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டிருந்தான். அவன் ராஜாவைப் போலவே எழுத்தாளனாக வேண்டும் என்று கனவு கண்டான்.

ராஜா அவனிடம், "உன் வாழ்க்கையின் கதைகளைச் சொல்," என்றான். "உன் வலிகளை மறைத்து வைக்காதே. அவை உன்னை தனித்துவமாக்குகின்றன."

இளம் எழுத்தாளன் தயங்கினான். அவன் தனது வலிகளைப் பற்றிப் பேச வேண்டும். ஆனால், ராஜா அவனை ஊக்குவித்தான். அவன் தனது கதையைச் சொன்னான். அவனுடைய வலிகள், அவனுடைய இழப்புகள், அவனுடைய கனவுகள்...

ராஜா அவனைப் பாராட்டினான். "உன் கதை வலிமைமிக்கது," என்றான். "உன் வலிகளை உலகத்திற்குச் சொல்லு. அது பலருக்கு உத்வேகம் அளிக்கும்."

இளம் ஆசிரியர் அவனுடைய வார்த்தைகளை நம்பினான். அவன் தனது கதையை எழுதி, வெளியிட்டான். அவனுடைய கதை மக்களிடையே பெரும் வரவேற்பைப் பெற்றது.

சந்தோஷராஜாப்பட்டான். அவன் தனது வெற்றியை விட, மற்றவர்களின் வெற்றியில் அதிகம் மகிழ்ந்தான். அவன் காயங்களின் காவியத்தை எழுதியிருந்தான். அது அவனுடைய காவியமல்ல, உலகின் காவியம். அது வலியின் காவியம், மீண்டுமெழுவதன் காவியம், நம்பிக்கையின் காவியம்.

ஒருமுறை வலி தருவது காயங்கள் என்றாலும், ஒவ்வொரு முறையும் வலி தருவது காதல் எனும் நினைவுகளே!

எப்படியாவது ஒட்டிக் கொள்ள நினைக்கும் உறவு, வெட்டிக் கொள்ளும் போது வித விதமான கட்டுக் கதைகளை அவிழ்த்து விடுகிறது!

என் மனம் திறந்த புத்தகம்! அதைப் படித்துச் சென்றவர்களை, விட கிழித்துச் சென்றவர்களே அதிகம்!

பாதியிலேயே விட்டுப் போகும் எண்ணம் இருந்தால், தயவு செய்து காதலிக்காதீர்கள்! காதல் என்பது சிலருக்கு வெரும் வார்த்தை. பலருக்கோ அதுதான் வாழ்க்கை!

நான் தான் உனக்கு பாரமாக இருக்கின்றேன் என்று நினைத்தேன்.ஆனால் என் காதலும் பாரமாக உள்ளது என்று இன்று தான் தெரிந்தது...

காத்திருப்பதும் வேதனையானது, மறப்பதும் வேதனையானது, ஆனால் எதைச் செய்வது என்று தெரியாமல் தவிப்பது மிக மோசமானது!

நான் உன்னைத் தொல்லை செய்ய விரும்பவில்லை என்று சொல்லிவிட்டு விலகினாய் நீ, அந்த நொடியில் இருந்து ஆரம்பித்தது எனக்குள் உன் தொல்லைகள்!

காதலுக்கு கற்பனை அழகு. ஆனால், கற்பனையில் மட்டுமே என் காதல் அழகு!

அன்பை ஆயுதமாக்கி ஒருவரை அடிமைப்படுத்த நினைக்காதீர்கள், உங்களையும் அன்புக்காக ஏங்க வைக்க எங்கேனும் ஒரு ஜீவன் காத்துக் கொண்டு இருக்கலாம்!

என் காதலை புரிந்து கொள்ள வேண்டாம். என் காதலில் உள்ள வலிகளை புரிந்து கொள். மறு நொடி நீயும் என்னைக் காதல் செய்வாய்!

இழந்துவிடுவோமோ என்ற பயத்திலேயே இறுக்கி புடிச்சிகிட்டே இருந்தால், கடைசியில் காயப்பட்டு நம்மையே நம்ம இழக்க வேண்டிய நிலைக்கு வந்துவிடுவோம்...