Anbe Sivam Quotes in Tamil ஆத்திகர்களுக்கு சிவமே அன்பு, நாத்திகர்களுக்கு அன்பே சிவம்

அன்பு என்று சொல்வதற்கு எளிது. ஆனால், அன்பின் ஆழம் கடல் போன்றது. அன்பை உணர்வாக மட்டும் சுருக்கிவிட முடியாது; அதை நம் வாழ்நாளின் லட்சியமாகக் கொள்ள வேண்டும். அன்பின் அர்த்தம், அதன் அளப்பரிய தன்மை போன்றவற்றை உள்ளங்கை நெல்லிக்கனியாய் விளக்கிய பெருமை நம் திருமூலரைச் சேரும்.

"அன்பும் சிவமும் இரண்டு என்பர் அறிவிலார்

அன்பே சிவமாகும் அறிகிலார்"

இந்த இரு வரிகளுக்குள் ஞானத்தின் பேரொளி ஒளிந்திருக்கிறது. எல்லையற்ற சக்திகளின் உறைவிடமாய் நாம் காணும் சிவம் என்பதே, அன்பின் வெளிப்பாடுதான் என்று திருமூலர் தெள்ளத் தெளிவாக விளக்குகிறார். இதென்ன புதுமை எனச் சிலர் நினைக்கலாம். ஆனால், அன்பை ஒரு தத்துவமாக, வாழ்வின் அச்சாணியாக உயர்த்தும் இந்தக் கருத்து எத்தனை புரட்சிகரமானது!

கடவுள் என்ற போர்வையில் வன்முறையும் போட்டி மனப்பான்மையும் தழைக்க வழிவகுத்த சமயங்களும் உண்டு. ஆனால், திருமூலர் காட்டும் அன்பு வழி உண்மையான ஆன்மிகத்தின் உச்சம். அது சுயநலம் அற்றது, நிபந்தனைகளற்றது, உலகமெங்கும் உயிர்களிடம் பரவ வேண்டியது. அத்தகைய பேரன்பை அடைந்துவிட்டால், நமக்குள் இருக்கும் இறை நிலையை அனுபவிக்கலாம் என்கிறார் திருமூலர்.

அடுத்தகட்டமாக, இந்த அன்பு என்பது வெறும் மனப்பக்குவம் அல்ல, அதை நடைமுறையில் கடைப்பிடிக்க வேண்டும் என்றும் வலியுறுத்துகிறார்:

"அன்பு சிவம் இரண்டு என்பர் அறிவிலார்

அன்பே சிவமாவ தாரும் அறிகிலார்

அன்பே சிவமாவ தாரும் அறிந்தபின்

அன்பே சிவமாய் அமர்ந்திருந்தாரே"

நடைமுறை வாழ்வில் இரக்கம் காட்டுவது, பிறருக்கு உதவுவது, பகைமை பாராட்டாமல் கருணை மனம் கொள்வது - இவை சாதாரணமாகத் தோன்றலாம். ஆனால், இந்தச் செயல்களில்தான் இறைவனை, அன்பையே, காண இயலும். இப்படிக் கடைப்பிடித்த பின்புதான் அன்பாகவே மாறி, ஒரு நிலையான உயர்ந்த மனநிலையை அடைய முடியும் என்கிறார் திருமூலர்.

திருமூலர் தரும் அன்பின் வரையறையும் ஆழ்ந்த அழகு கொண்டது:

"அன்பர் அகத்திருப்பர் அன்புருவாயினார்

அன்பர் எனவறிவார் அன்பே அவரல்லார்

அன்பருக்கு அன்பர் அமரர் விருந்தினர்

அன்பருக்கு அன்பர் உறவாயினர் அன்றே"

அன்பானவர்கள் நம்முள் அமர்ந்திருக்கிறார்களாம். அவர்கள் அன்பின் வடிவாக விளங்குகிறார்கள். அன்பு மட்டுமே அவர்களின் அடையாளம், வேறு எதையும் கொண்டு அவர்களை அறிய இயலாது. அத்தகைய அன்பர்களுக்கு இறைவரே விருந்தினர்; மற்ற அன்பர்களே அவர்களது சொந்தம். இந்த உயர்நிலையில், வேற்றுமைகள் கரைகின்றன. எல்லா உயிர்களிடமும் அன்பு மலர்கிறது.

அன்போடு உருகி அகம் குழைவார்க்கு அன்றி

என்போன் மணியினை எய்த ஒண்ணாதே - திருமந்திரம்

இறைவன் ஒருவன். அவனே பரம்பொருள்,

அவன் ஆதியும் அந்தமும் இல்லாதவன்.

அவன் ஒருவனே மெய்ப்பொருள்.

அவனுக்கு ஈடான பொருள் ஒன்றும் இல்லை.

இதனைத் திருக்குறள் ″தனக்குவமை இல்லாதான் ″ என்கிறது.

இதனைத் திருமந்திரம் ″ஒன்று அவன்தானே″ என்கிறது.

சிவனும் சக்தியும் ஒன்றென கூறுகிறது வேதங்கள்.

பொருளும் சக்தியும் (ஆற்றல்) ஒன்றென கூறுகிறது அறிவியல்.

இஸ்லாமிய மார்க்கத்தில் பொருள், சக்தி எல்லாம் ஒன்றாக இருந்தன, நானே பிரித்தேன் என்கிறான் இறைவன்.

உடலை வளர்த்தேன், உயிரை வளர்த்தேனே என்கிறார் திருமூலர்.

பொருளிலிருந்து ஆற்றலை உருவாக்கலாம்

ஆற்றலிருந்து பொருளை உருவாக்கலாம்

இது அறிவியல்.

“அவன்தான் ஒன்று” என்கிறது திருக்குரான்.

“ஒன்று அவன்தானே” என்கிறது திருமந்திரம்.

“எல்லாம் ஒன்று” என்கிறது அறிவியல்.

ஆற்றல் அழியாது, ஆனால் மாறக்கூடியது,

பொருளும் அழியாது, ஆனால் மாறக்கூடியது,

ஆனால் நினைவுகள் அழியாது, மாறவும் மாறாதது.

முடிவாக

பொருள் (உடல் அல்லது சிவம்)

ஆற்றல் (உயிர் அல்லது சக்தி)

ஆன்மா (நாம் அதாவது நமது நினைவுகள் அதாவது அன்புள்ளம்)

இதில் நமது நினைவுகள் மட்டுமே தனித்துவம் வாய்ந்தவை,

எனவே, அன்பே சிவம் என்பது வெறும் தத்துவ முழக்கம் அல்ல. அது ஒரு வாழ்க்கை முறை. எண்ணங்களில் தூய்மை, செயல்களில் கருணை, பிற உயிர்களிடம் சகோதரத்துவம் எனப் பல்வேறு தளங்களில் அன்பு இழையோட வேண்டும். இத்தகைய வாழ்வை நம் முன்னோர்கள் வாழ்ந்து காட்டிச் சென்றுள்ளனர். திருமூலர் போன்ற மகான்கள் அந்த வழியைச் சுட்டிக்காட்டி, நம் எண்ணங்களுக்கு வலு சேர்க்கிறார்கள். தவறும்போதும் தளராமல், பேரன்பு என்னும் இலக்கை நோக்கி பயணிப்பதே உண்மையான மனித வாழ்வாகும்!