உக்ரைனில் இருந்து திரும்பிய இந்திய மாணவர்களை ஆட்டிப் படைக்கும் எதிர்கால பயம்

பிப்ரவரி 24, 2022 அன்று ரஷ்ய தாக்குதலுக்குப் பிறகு தொடங்கிய உக்ரைன் போர் வெள்ளிக்கிழமையுடன் ஒரு வருடத்தை நிறைவு செய்கிறது. ஆனால் உக்ரைனில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்ட பல இந்திய மாணவர்களின் உளவியல் காயங்கள் இன்னும் ஆறவில்லை. நிச்சயமற்ற எதிர்காலம் குறித்த பயத்தால் இது மோசமாகிறது.

அவர்கள் போர் மண்டலத்தில் சிக்கிய பிறகு, இந்திய மாணவர்கள் SOS செய்திகளை அனுப்பினர். அரசாங்கம் 'ஆபரேஷன் கங்கா' நடத்தி, போரினால் பாதிக்கப்பட்ட உக்ரைனில் இருந்து 18,000 மாணவர்களை வெளியேற்றியது.

மீட்கப்பட்டு நாட்டுக்கு அழைத்து வரப்பட்ட ஒரு சில மருத்துவ மாணவர்கள் இன்னும் கனவுகளை எதிர்கொள்கிறார்கள், கவலை தாக்குதல்களால் பாதிக்கப்படுகின்றனர் அல்லது சீரற்ற பதட்டத்தை அனுபவிக்கிறார்கள். சிலர் இன்னும் ஒரு போர் மண்டலத்தின் பயங்கரங்களையும் அதைத் தொடர்ந்து ஏற்பட்ட அதிர்ச்சியையும் கடக்க முயற்சிக்கின்றனர்.

உக்ரைனில் நடந்த போர், இப்போது இரண்டாம் ஆண்டில் நுழைகிறது, அங்கு மருத்துவம் படிக்கும் இந்திய மாணவர்களை தாயகம் திரும்பச் செய்தது மட்டுமல்லாமல், அவர்களது வாழ்க்கையையும் அழித்தது, அவர்களில் சிலரை கடன் சுமையில் தள்ளியது. அதோடு மட்டுமல்லாது விரக்தியும் சேர்ந்து விட்டது.

தில்லியைச் சேர்ந்த மாணவி உன்சிலா, தனக்கு நேர்ந்த கொடுமையை விவரித்து, பதுங்கு குழியில் இருந்து ரயில் நிலையம் வரை பலத்த ஷெல் மற்றும் பலத்த ஏவுகணை சத்தங்களுக்கு மத்தியில் நடக்க வேண்டியிருந்தது என்றார். போலந்துக்கு ரயிலில் ஏற அவர்கள் ஆபத்தான மலையேற்றத்தை மேற்கொள்ள வேண்டியிருந்தது, அங்கு 'ஆபரேஷன் கங்கா'வின் கீழ் இந்தியாவிற்கு ஒரு விமானம் காத்திருந்தது.

ஆனால், அவர்களின் போராட்டம் இத்துடன் முடிவடையவில்லை. இந்தியாவில் தரையிறங்கியவுடன், மாணவர்கள் தங்கள் அடுத்த கட்டத்தைக் கண்டுபிடிப்பதில் கடினமான பணியை எதிர்கொண்டனர். அவர்களில் பெரும்பாலோர் இந்திய மருத்துவக் கல்லூரிகளில் சேர முயற்சித்தாலும், மற்றவர்கள் ரஷ்யா அல்லது ஜார்ஜியா போன்ற பிற நாடுகளுக்குச் செல்வதற்கான விருப்பங்களை ஆராய்ந்தனர். யுத்தம் தொடங்கியபோது உக்ரைனில் இருந்த குறுகிய காலத்தில் அவர்கள் கண்ட காட்சிகள் அவர்களின் துயரங்களைச் சேர்த்தன.

மாணவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையில் முதல் முறையாக போரைக் கண்டனர். இது போன்ற முன்னோடியில்லாத சூழ்நிலை, அதை எதிர்கொள்ளும் மக்களுக்கு என்ன செய்கிறது மற்றும் அவர்கள் பொதுவாக அதிர்ச்சியைக் கடக்க என்ன செய்ய முடியும் என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உளவியலாளர் ஒருவர் கூறுகையில்,

“ஒருவர் நேரடியாக போரை பார்க்காவிட்டாலும், போரின் எண்ணம் மிகவும் அதிர்ச்சிகரமானதாக இருக்கும். கட்டிடங்கள் குண்டுவெடிப்பு, இராணுவ கார்கள் தெருக்களில் உருளும், பொதுமக்கள் வீடுகளில் தீ போன்ற படங்கள் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்துகின்றன. பெற்றோரைப் பொறுத்தவரை, இது அவர்களின் குழந்தைகளின் எதிர்காலத்திற்காக முதலீடு செய்யப்படும் அவர்களின் வாழ்க்கைச் சம்பாத்தியத்தின் இழப்பு. சிலர் கடன் வாங்கி, கந்துவட்டிக்காரர்களிடம் கடன் வாங்கி, பெரும் வட்டி விகிதங்களைச் செலுத்தினர்.

இந்த துரதிர்ஷ்டவசமான யதார்த்தத்தை ஏற்றுக்கொள்வதன் மூலம் மாணவர்கள் அதிர்ச்சியை சமாளிக்க முடியும். ஏற்றுக்கொள்வது ஒரு சிக்கலைத் தீர்ப்பதற்கான முதல் படியாகும். ஓரிரு கல்வியாண்டுகள் தொலைந்துவிட்டதால் சமாதானம் செய்து அடுத்தகட்ட நகர்வைத் திட்டமிட வேண்டும் என்று அறிவுறுத்தினார்.

பதுங்கு குழிக்குள் பதுங்கிக் கிடப்பதில் இருந்து, போரினால் பாதிக்கப்பட்ட நாட்டிலிருந்து தப்பிப்பது வரை, நிச்சயமற்ற எதிர்காலத்தை எதிர்கொள்வது வரை, இளம் மாணவர்களுக்குச் சமாளிப்பது கடினமான அனுபவங்களின் பட்டியல் வெளிப்படையாகவே உள்ளது.

ஆனால் உக்ரேனியர்கள் வலுவான எதிரிக்கு எதிரான இந்த போரில் தங்கள் போராட்ட குணத்தை காட்டுவதால், இந்திய மாணவர்களும் முரண்பாடுகளை எதிர்த்துப் போராட முடியும் .